Ciepłe oblicze zabytków

Zabytki to skarby kultury narodowej, w interesie nas wszystkich jest więc, aby należycie wykorzystywać ich walory. Wiele obiektów historycznych we współczesnych czasach zyskało nowe oblicze i inną funkcjonalność. Bardzo ważna jest ich odpowiednia renowacja i modernizacja, która wiąże się m.in. z dociepleniem budynków.

W przypadku obiektów zabytkowych bardzo często nie ma możliwości zastosowania izolacji zewnętrznej. Rozwiązaniem jest docieplenie od wewnątrz pozwalające poprawić parametry budynku, a jednocześnie zachować oryginalny wygląd fasady.

Osiemnastowieczny spichlerz w Gorzowie Wielkopolskim

Prace w zabytkowym spichlerzu w Gorzowie Wielkopolskim, w którym mieści się Muzeum Lubuskie im. Jana Dekerta, rozpoczęły się w maju 2010. Kompleksowy remont z wymianą więźby dachowej i naprawą konstrukcji budynku jest wykonywany przez firmę Jack-Bud. Prace modernizacyjne wymagają odpowiedniego przygotowania oraz zastosowania dobrej jakości materiałów. Jednym z najciekawszych elementów modernizacji jest całkowita wymiana wypełnień w murze szachulcowym (murze pruskim) czyli tzw. fachów.

Uzyskanie zgody konserwatora zabytków na pokrycie fasady obiektów zabytkowych konwencjonalną metodą docieplenia było niemożliwe. Elewacja powinna zachować cały swój walor turystyczny. Zastosowanie materiału YTONG MULTIPOR, który zastąpił planowany wcześniej beton komórkowy i wełnę mineralną, pozwoliło znacznie uprościć i przyspieszyć modernizację. Do prac ociepleniowych użyto również tynku YTONG MULTIPOR, który tworzy z bloczkami jednolity materiał i prawidłową izolację. Taki efekt byłoby bardzo trudno uzyskać, wykorzystując jedynie 6 cm wełny mineralnej (jak początkowo zakładano w projekcie). W przypadku renowacji gorzowskiego Spichlerza zastosowanie rozwiązań systemowych było wskazane ze względu na zapobieganie rozwarstwiania się konstrukcji.

Obiekt będzie docelowo wyposażony w klimatyzację. Mechaniczna wentylacja jest bowiem bardzo ważna przy docieplaniu od wewnątrz, ponieważ pomaga utrzymać właściwe parametry cieplno-wilgotnościowe, przeciwdziałając zawilgoceniu ścian i izolacji.

Eleganckie biura w wieży ciśnień w Radomiu

Wybudowana w 1926 radomska Wieża Ciśnień zmieniła swoje przeznaczenie pełni rolę eleganckiego i nowoczesnego biurowca. Wszystko możliwe było dzięki kompleksowej modernizacji i przebudowie całego obiektu.

Wieża ciśnień o wysokości 27 metrów i średnicy 12 metrów służyła jako zbiornik o pojemności 26 000 litrów. Zbiornik został usunięty i zastąpiony siedmioma kondygnacjami (parter + 6 pięter o wysokości 3,5 m każde). Konstrukcja jest samonośna, niezależna od zabytkowych murów.

Przy modernizacja radomskiej Wieży Ciśnień, obiekcie o ciekawej elewacji, niemożliwe było zastosowanie tradycyjnego docieplenia od zewnątrz. Wykorzystanie styropianu również nie było wskazane, ponieważ woda wykraplająca się na styku ocieplenia i ściany nie mogłaby odparować. Natomiast użycie wełny mineralnej na stelażu, z zachowaniem szczeliny dylatacyjnej spowodowałoby zbyt duże zmniejszenie powierzchni wewnętrznej kondygnacji. W przypadku tego obiektu rozwiązaniem okazał się YTONG MULTIPOR. Materiał ten pozwala wilgoci odparować, odznaczając się przy tym bardzo dobrymi właściwościami cieplnymi. Ściany Wieży Ciśnień mają kształt walca, więc dużym atutem bloczków YTONG MULTIPOR była również łatwość ich obróbki i dopasowania do różnych powierzchni.

Każda kondygnacja w budynku zawierać będzie węzeł sanitarny i zaplecze socjalne. Otwarte przestrzenie można dowolnie zaaranżować za pomocą płyt gipsowo-kartonowych lub ścianek meblowych. Pomieszczenia są klimatyzowane.

Za wykonywane prace odpowiadał Zakład Remontowo-Budowlany Zbigniewa Bąka.

Dworzec Kolejowy z końca XIX w Schwetzingen

W Schwetzingen w Badenii-Wirtembergii przebudowano stary, wzniesiony w latach 1870-1900, dworzec kolejowy na pierwszy zabytkowy dom pasywny w Europie. Było to możliwe dzięki zastosowaniu docieplania od wewnątrz z mineralnych płyt izolacyjnych YTONG MULTIPOR.

Aby dworzec zaczął funkcjonować jako budynek biurowy musiał przejść gruntowną przebudowę. Szczególnym wyzwaniem był fakt, że XIX-wieczna elewacja obiektu podlegała ochronie jako zabytek. Aby poprawić izolację cieplną budynku wykorzystano więc mineralne płyty izolacyjne YTONG MULTIPOR o grubości 160 mm, tworząc otwarty na dyfuzję i aktywny kapilarnie system izolacji od wewnątrz. Dzięki temu rozwiązaniu uzyskano wysoką wartość parametru izolacyjności cieplnej. Gospodarka wilgocią w pomieszczeniu jest regulowana w naturalny sposób bez stosowania przegrody paroszczelnej. Ponadto budynek jest zabezpieczony przed tworzeniem się pleśni.

Zamieszkać w pałacowej remizie

Dwukondygnacyjna remiza historycznego pałacu w niemieckim miasteczku Lieser, została przebudowana na nowoczesne mieszkanie przy zachowaniu surowych wymogów ochrony zabytków. Prawdziwym wyzwaniem było zapewnienie odpowiedniej termoizolacji w zabytkowym obiekcie.

Do renowacji zabytkowej remizy użyto mineralnych płyt izolacyjnych YTONG MULTIPOR o grubości 140 mm. Łącznie położono około 230 m² mineralnych płyt izolacyjnych YTONG MULTIPOR. Na parterze bloczki zostały ułożone na powierzchni nowo wykonanej żelbetowej płyty posadzkowej z izolacją ze szkła piankowego o grubości 10 cm. Natomiast na piętrze izolacja została oparta bezpośrednio na konstrukcji nośnej stropu. Tam termoizolację w obrębie posadzki wyprowadzono aż do izolacji zewnętrznej. Dzięki poręcznemu formatowi (600 x 390 mm) płyty izolacyjne YTONG MULTIPOR można było szybko i łatwo ułożyć na lekkiej zaprawie.

Dzięki zastosowaniu systemu YTONG MUTLIPOR, możliwe było także ocieplenie łuków segmentowych. Łatwość obróbki pozwoliła na wycięcie elementów o odpowiednim kształcie i wymiarach i przyklejenie ich do podłoża. Ten etap wymagał bardzo dokładnej pracy i dużej precyzji, aby nie dopuścić do nieprawidłości w izolacji.

Przy tej inwestycji udało się spełnić aktualne wymogi dotyczące zużycia energii oraz rygorystyczne wymagania związane z ochroną zabytków. Zastosowanie otwartego na dyfuzję i aktywnego kapilarnie systemu mineralnej termoizolacji wewnętrznej YTONG MULTIPOR, bez kosztownej paroizolacji, okazało się realną alternatywą dla konwencjonalnych materiałów termoizolacyjnych. W przypadku tego obiektu szybka i łatwa obróbka materiałów bez dodatkowego mocowania mechanicznego oraz zbędnych koszty rusztowań zapewniła dużą efektywność ekonomiczną.